Yangshuo

Na de Muur en het terracottaleger is dit zowat de meest toeristische plek van China. Het grote voordeel t.o.v. beide andere plaatsen is dat je hier op een steenworp van het 'echte' leven zit. Als je een fiets (de luierikken opteren voor een scooter) en het stadje verlaat kom je direct op het platteland terecht. En daar kan je zien hoe de mensen leven en genieten van het onvoorstelbare mooie uitzicht.

Yangshuo zelf is een stadje van zo'n 120000 inwoners en bestaat eigenlijk maar uit een belangrijke straat, nl. West Street. Een straat die geregeerd wordt door ontelbare souveniershops en restaurantjes. Straatverkopers proberen illegale kopies van de laatste dvd's aan de man te brengen of proberen hun diensten als gids aan te bieden.

De fietstocht door het platteland is een echte aanrader. De mensen op het platteland zijn overvriendelijk en helpen je wanneer je verkeerd rijdt. Dit is ons driemaal overkomen :)
Ik spreek over ons omdat ik ondeweg 2 Britten ben tegengekomen (Gary en Sarah) die dezelfde route aan het afrijden waren. Ik stond aan een tweesprong mijn kaartje te belijken toen zij daar ook aankwamen en een vrij degelijke kaart openden. Na het bestuderen van de kaart zijn we samen naar Yalung Bridge gereden (Dragon Bridge). Daar hebben we samen geluncht. Het eten was goed, maar naar Chinese normen redelijk duur. Nuja we zirtten dan ook in een toeristische regio en veel keuze was er niet. Na de lunch zijn we terug richting Yangshuo beginnen rijden, maar ditmaal op de andere oever. Na een 10tal minuten kwamen we op een Y-splitsing en op aanraden van ondergetekende volgden we de linkse splitsing. Het uitzicht was excellent ware het niet dat na 15 minuten het pad smaller en smaller werd en dat we na verloop van tijd tussen de rijstvelden aan het fietsen waren op een padje dat niet breder was dan 30cm... :)
Een 'Hello' deed ons opkijken en na veel gebaren en enkele woorden die we herkenden werden we naar een fietsbaar pad geleid. Na een goede 2 uur fietsen ging het licht uit bij Sarah. te veel last van zadelpijn. Zij opteerde dan maar om de rivier over te steken en zo terug tekeren naar haar hostel. Het oversteken van de rivier was een hachelijke klus aangezien de aangeboden ferrydienst op een bamboevlot te duur bevonden werd (20 yuan, voor 8m), Enkele 100en meters verder vonden we een dam die ze, met hulp vam Gary te voet kon oversteken. Gary en ikzelf opteerden om nog verder te fietsen tot aan Moon Hill. De trip naar de hevel nam nog een goed uurtje in beslag, met de nodige omweg natuurlijk. De omgeving waar we reden was echt schitterend. De rijstvelden waren goudkleurig door het effect van de laagstaande zon. Aangekomen bij Moon Hill ging Gary die beklimmen om enkele foto'tjes van de ondergaande zon te trekken, maar dat was er voor mij te veel aan. Na een snelle rit terug naar Yangshuo waar ik verscheidene elektrische scooters achter mij liet, was het tijd voor een goede hete douche.

Dag 2 was een luilekkerdag in het hostel, net als dag 3 en dag 4. Maar ondertussen ben ik wel naar een guesthouse net buiten Yangshuo verhuisd. Het is hier een echte verademing. Rust! Weg uit de drukte. En het leuke van al is dat het Giggling Tree uitgebaat wordt door een stel Nederlanders. Eindelijk nog eens Nederlands praten, nuja Hollands :)
Hier laden we de batterijen op voordat we ons in de Vietnamese chaos begeven...
Morgen is een dag van voorbereiding, proviand inslaan, een paar kledingstukken wassen, busticket richting Nanning aanschaffen, het hostel in Nanning contacteren zodat we zaterdag zonder problemen een slaapplaats hebben. Zondag is dan de grote dag! De bus op richting Vietnam...