Na een busrit van zo'n 6 uur in het gezelschap van een aardige Francaise die zeer goed Engels sprak (en een pin van scouting op haar rugzak had, ineens het gespreksonderwerp) ben ik dan eindelijk aangekomen in Siem Reap. Bij de meesten gekend als de stad van Angkor Wat. En dat zie je ook. De stad is volledig opgebouwd rond het toerisme met alle voor- en nadelen.
De eerste dag, nu met een andere groep bestaande uit een Amerikaanse die ook de hel van de Thaise Ambassade meegemaakt heeft en een Nederlands-Australisch koppel. Met een fiets van 1 dollar hebben we de grote tour gemaakt. Zweten en zwoegen, maar het was de moeite waard. De tempels zelf zijn niet altijd even interessant. Angkor Wat bijvoorbeeld is een tegenvaller. Is het omdat de tempel in de steigers staat? Of omdat het er echt zwart ziet van het volk? Geen idee, maar veel van de kleinere tempels zijn veel indrukwekkender. Ta Prohm bijvoorbeeld, onder de reizigers beklend als de jungle tempel. Bij het grote publiek gekend door de film Tomb Raider. Het is de tempel die overwoekerd is met bomen en struiken. De eerste dag waren we er rond zonsondergang wat wel erg mooie effecten opleverde die spijtig genoeg niet op foto pakten. De tweede dag heb ik die ook bekeken, maar door de overrompeling van Chinese en Koreanse toeristen was het maar half zo plezant.
Bijna alle tempels staan in de steigers, maar gelukkig zijn ze groot genoeg om er niet al te veel hinder van te ondervinden.
Het leuke aan alleen reizen is dat je je zonder schaamte gewoon kunt uitnodigen om een groep met gids te volgen en zo details te weten kan komen die anders ongeweten blijven... En met mijn talenkennis heb ik de groepen voor het uitkiezen :)
Zo ben ik onder andere te weten gekomen dat er in de Preah Khan tempel reliefs zijn die het gebruik van tabak voorstellen en dat er 3 nationaliteiten weergegeven worden (Chinezen, Khmer en bergvolkeren).
De zonsondergang was een dikke tegenvaller. Blijkbaar is dat een moment dat alle toeristen die zich in Siem Reap bevinden zich verzamelen op de hoogste punten in het gebied. We hadden ook een beetje pech met het weer want net op het cruciale moment verdween de zon achter de wolken. Een zonsopgang daarentegen is wel een aarader, zolang je maar uit de buurt van Angkor Wat blijft, want daar kan je echt over de koppen lopen. Je kan beter kiezen voor een kleinere tempel. De kans dat je er alleen zit is dan redelijk groot. Ik had enkele Chinezen die me vergezelden met semi-professioneel gerief in Phnom Bakkheng. Een redelijke mooie tempel gelegen op een heuveltop. De zonsopgang was mooi, maar ik heb er al betere gezien op deze trip. De trip met de tuktuk door het Angkor park daarna was een godsgeschenk, met de feits zou ik nooit voor donker zijn teruggekeerd. En de bestuurder kon me allerlei leuke weetjes vertellen, wat de trip natuurlijk wel veel interessanter maakt.
Dag 3 heb ik gebruikt om enkele tempels wat beter te bekijken en er wat meer tijd te spenderen. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, zo heb ik nog meer leuke weetjes kunnen horen. Bij momenten had ik zelfs het gevoel om er alleen rond te lopen. Met de jusite muziekkeuze kan dat echt enkele mooie gevoelens oproepen. De laatste dag in Siem Reap ben ik met een aantal andere backpackers op zoek gegaan naar het monument voor de Rode Khmer slachtoffers. Ik ben blij dat ik langs Phnom Penh gegaan ben, want het was treurig om aan te zien. Uit armoede hebben we dan maar 3 dollar betaald en hebben we de rest van de middag doorgebracht aan het zwembad van een 4-sterren hotel. Een heerlijk gevoel!
Sebiet om 01:30 vertrek de nachtbus naar Bangkok. Ik ben benieuwd maar heb niet al te veel verwachtingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten