Beijing + Xian

Beijing

De stad waar ik terug op Jay botste. Een Amerikaan die ik in Sokcho (Zuid-Korea), voor de eerste keer ontmoette. Ik ben hem ook tegengekomen in Seoel en nu dus ook in Beijing. De kans is zeer groot dat ik hem nog meer ga tegenkomen omdat hij ook richting Vietnam gaat.

Er kan veel geschreven worden over deze stad, maar de belangrijkste dingen zijn
1. smog
2. de Verboden Stad
3. De Muur
4. Mao

Het eerste puntje is iets onvoorstelbaar. Het zicht in de stad zelf is afschuwelijk slecht. Het is niet mogelijk om een mooi panorama van de stad te zien, omdat de smog het zicht belemmert. Naar het schijnt zal ik dit probleem nog wel meer meemaken. Er is maar een natuurfenomeen dat de smog aanzienlijk vermindert en dat is regen...
Het hostel was wel de max. Gratis ontbijt!!!! en een goede ontmoetingsplaats waar je je ervaringen makkelijk kon delen met andere reizigers. Das altijd handig.
De Verboden Stad was de moeite waard. Het keizerlijk paleis in Seoel was min of meer hetzelfde. Nu kan ik beide architecturale vormen toch een beetje vergelijken. Hoewel ik niet goed kan zeggen welke ik het mooiste vind. Elk heeft zo zijn eigen typische kenmerken. Maar beide paleizen/tempels zijn indrukwekkend!
Om het mezelf wat makkelijker en aangenamer te maken heb ik gekozen voor een georganiseerde trip naar de Chinese Muur. Iets duurder dan alles zelf te regelen, maar wel aangenamer want geen kopzorgen :)
De muur tussen Jinshanling en Simatai (zo'n 120km ten noordoosten van Beijing) is een serieuze wandeling. Het merendeel van de route is goed bewandelbaar, maar sommige delen zijn echt vervallen. Het is dus uitkijken waar je je voeten zet...
Maar dat maakt de wandeling des te interessanter, niet?
Sommige torens zijn compleet verdwenen, anderen zijn ruines en een paar zijn gerestaureerd. Dat maakt het een heel interssante trip, omdat je te zien krijgt tot wat de natuur in staat is. De infobrochures maken ook melding van het feit dat een deel van de muur herbruikt is in de huizen die je in de verte kan zien.
Het weer zat niet helemaal mee, bewolkt en winderig. Maar liever dat dan een brandende zon, de wandeling zou anders een zweetpartij zijn vrees ik.

In Moskou heb ik het opgebaarde lichaam van Lenin bezocht, dus in Beijing moest ik ook even langs Mao passeren...
100 minuten aanschuiven om het lichaam toch wel de volledige 5 seconden te kunnen aanschouwen. Eigenlijk was het de moeite niet waard. Langs de andere kant, het toont aan hoe populair hij nog steeds is. Lenin had maar een rij van een 15tal minuten...

Xian

Voor de eerste keer was het mogelijk om een hard sleeper bed te boeken op een Chinese trein. De treinen zijn min of meer hetzelfde als die in Rusland, ware het niet dat ze hier 3 bedden boven elkaar stapelen. De bovenste (waar ik lag), is dus vrij krap qua hoofdruimte... Volgende keer toch kiezen voor het middelste bed.
En de treinen zijn minder proper dan de Russische, maar dat is iets waar ik me aan verwacht had :)

Een middelgrote stad van een ongeveer 6 miljoen inwoners. De pollutie is hier nog erger dan in Beijing, wat resulteert in een snotvalling... De stad is bekend geworden door de toevallige ontdekking van het terracotta leger dat de nabijgelegen graftombe van de keizer beschermt. Deze levensechte soldaten (een gelaat komt geen 2maal voor) zijn mooi om te zien, maar het was niet wat ik ervan verwachtte. Er is niets meer te zien van de oorspronkelijke gebruikte kleuren. Ditmaal heb ik niet geopteerd voor een georganiseerde tour vanuit het hostel. Het heeft me ongeveer 100 yuan bespaard. Ook dankzij mijn 'studentenkaart' een Belgische ID-kaart kan hier gebruikt worden als studentenkaart. Eigenlijk kan je elk document met een pasfoto gebruiken. De meeste Chinezen zijn niet in staat het Nederlands of Engels te lezen. OK, het is de boel belazeren, maar als je de helft van de ticketprijs kunt uitsparen... :)
De dag nadien ben ik opgestaan met enorme rugpijn. De pijn die ik enkele maanden voor mijn vertrek ook ervaarde... En dat is geen goed teken. Ik hoop echt dat het met de nodige rust en de juiste beweging snel betert, anders zit er niets anders op dan terug te keren... En dat zou ik heel spijtig vinden.

De stadsmuren van Xian zijn ook de moeite waard. Bijna 14 km lang, onderaan de voet zijn ze gemiddeld 18m breedt, bovenop de wal heb je ongeveer 12 tot 14m bewegingsruimte... breed genoeg om er met de fiets op te rijden dus. Maar daar heb ik dan weer een lelijke verkoudheid opgelopen (ik heb hetzelfde gevoel in mijn keel als toen ik van de trein stapte in Irkutsk).

En guess what. Jay daagde ook hier weer op. Maar hier gaan onze wegen ook (tijdelijk) scheiden. Ik vertrek naar Chengdu, in de hoop een 3daagse trip naar Lhasa te kunnen regelen. Vooral omdat ik de hoogste trein in de wereld aan mijn lijstje wil toevoegen. Jay gaat de spicy hot pot uitproberen in Chong Qing.
Maar we plannen om samen de Friendship Pass (grens tussen China en Vietnam) over te steken :)

Ondertussen zit ik al in Chengdu (bekend om zijn reuzepanda's), in de hoop een citytrip naar Lhasa te kunnen regelen. Dit blijkt niet zo evident te zijn dan ik had gedacht...