Zo op't eerste zicht zou ik gezegd hebben dat Irkutsk maar een klein provinviestadje is te vergelijken met Mechelen of Turnhout. Maar niet is minder waar! Het historisch centrum is niet erg groot (cfr Brugge) en uitgezonderd de mooie kerken en de traditionele houten huizen is er niet erg veel te zien (er is wel een Poolse kathedraal en een synagoge).
Een ander verbazingwekkend gegeven is de wacht bij het monument van WOII, in Sint-Petersburg en Moskou waren dat volwassen soldaten, hier zijn het tieners van hoop en al 16, en die marcheren even stijf en strikt als hun volwassen collega's.
Gelukkig is er nog altijd het Baikal meer... Volgens Lonely Planet bevat het meer 1/5 van al het zoet water in de wereld. Het vriest elke winter compleet dicht, en het is geen dun laagje ijs dat er komt op te liggen, neen het is mogelijk om het meer over te steken d.m.v. een taxi!!! De meeste Russen gebruiken dan die dan ook :)
Het meer is echt prachtig, te moeilijk om te beschrijven, maar de foto's spreken boekdelen. Het water is tegenwoordig best wel zuiver, en kan zo, zonder gefilterd te worden gedronken worden.
Morgen vertrek ik naar Ulan-Ude (voor een nachtje)en dan vertrekken we naar Vladivostok, m.a.w. Tran-Sib pt II. Ditmaal is het iets minder lang (slechts een 12tal uurtjes minder op de trein), maar ik heb tenminste een iets beter bed. Laat ons hopen dat er nu enkele Russen zijn die goesting hebben om te communiceren met een toerist...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten