Seoel (of Soul zoals iedereen de stad hier noemt) is een megastad. 11 miljoen inwoners op een oppervlakte van nog geen 1000km int vierkant. Het is trouwens ook een rare stad, ze komt pas tot leven na 17h00. Voor 17h zie je bijna geen volk op straat lopen, na 17h zie je de straatstenen niet meer door al het volk :)
Ook dit is weer een stad van het licht. Neon langs alle kanten, zo erg dat in bepaalde kleinere straten de straatverlichting niet meer nodig is. Je vraagt je dan ook af of de mensen al die reclame nog wel opmerken...
Het National War Memorial/Museum heeft heel m'n eerste dag in beslag genomen. Dat was niet echt gepland, maar het is een uitstekend museum (de uitleg in het Engels zou iets uitgebreider mogen zijn) voor zij die zich interesseren in krijgsgeschiedenis, vanaf het stenen tijdperk tot nu en dan vooral de Koreaanse Oorlog. Een perfecte voorbereiding voor de trip naar de DMZ (die ik wel heb moeten uitstellen tot na 6/10 wegens nieuwe gesprekken tussen Noord en Zuid). 7h heb ik er rondgelopen! De 2e dag was een wandeldag met enkele mooie uitzichten over de stad.
Morgen met de Koreaanse TGV naar Pusan (hier noemen ze het Busan). Er komt sowieso nog een vervolg op Seoel, want ik moet hier passeren om de ferry naar China te nemen, dan gaan we de DMZ bekijken en enkele van de meer bekende tempels.
Stay tuned for more stories :-)
donderdag 30 september 2010
maandag 27 september 2010
Sokcho (Zuid-Korea)
Afgelopen zaterdag ben ik dus met een redelijk verroeste ferry (zie foto's) die onder Panamese vlag vaart naar Zuid-Korea vertrokken. De trip nam ongeveer 16h in beslag. Normaal kunnen er zo'n 450 passagiers aan boord, maar tijdens mijn trip waren het er exact 47. En natuurlijk was ik weer de enige West-Europeaan tussen een hoop Koreanen en enkele Russen. Gelukkig sprak er toch een Koreaan een beethe Engels, die heeft me dan maar ineens de basis van het eten met stokjes aangeleerd. Dat is toch niet zo gemakkelijk :)
Het beste moment op de ferry was de onbeschrijfelijk mooie zonsopgang, welliswaar iets te vroeg naar mijn goesting, maar soit het was het waard!
Sok Cho of is het Sokcho (?) is een een provinciestadje, dat zich op vooral bezighoudt met visvangst en de toeristen begeleiden naar het Nationaal Park. Dit park is gekend om zijn natuurlijke rotsformaties, de fauna en flora en het zogenaamde fort, dat blijkbaar geen fort blijkt te zijn :)
Het hostel waar ik nu verblijf is echt de max en ik heb zo een flauw bruin vermoeden dat het ik de komende maanden niets beter ga vinden. Een prive-kamer, met dubbelbed en badkamer voor 20000 won (omgerekend zo'n 13.3333 euro). Yoo, de manager is echt een wandelende informatiekiosk en niets is hem de te veel gevraagd. Dit maakt het reizen natuurlijk wel heel makkelijk. Langs den andere kant is het een hele verademing, want Engels is hier niet zo wijd verspreid als ik dacht :(
Dit geeft vooral problemen bij het eten, want de meeste restaurantjes hebben geen Engelse kaart en ik heb de Koreaanse karakters echt niet onder de knie. Dus elke maaltijd is een grote verrassing. Gelukkig heeft Yoo me een papiertje meegegeven waarop hij "Not spicy" (in't Koreaans) heeft geschreven, anders had ik veel pizza gegeten denk ik...
Morgen op naar Seoel, een busrit van ongeveer 3h. Niet zo erg lang en naar het schijnt is de weg heel goed. Ik ben benieuwd.
Het beste moment op de ferry was de onbeschrijfelijk mooie zonsopgang, welliswaar iets te vroeg naar mijn goesting, maar soit het was het waard!
Sok Cho of is het Sokcho (?) is een een provinciestadje, dat zich op vooral bezighoudt met visvangst en de toeristen begeleiden naar het Nationaal Park. Dit park is gekend om zijn natuurlijke rotsformaties, de fauna en flora en het zogenaamde fort, dat blijkbaar geen fort blijkt te zijn :)
Het hostel waar ik nu verblijf is echt de max en ik heb zo een flauw bruin vermoeden dat het ik de komende maanden niets beter ga vinden. Een prive-kamer, met dubbelbed en badkamer voor 20000 won (omgerekend zo'n 13.3333 euro). Yoo, de manager is echt een wandelende informatiekiosk en niets is hem de te veel gevraagd. Dit maakt het reizen natuurlijk wel heel makkelijk. Langs den andere kant is het een hele verademing, want Engels is hier niet zo wijd verspreid als ik dacht :(
Dit geeft vooral problemen bij het eten, want de meeste restaurantjes hebben geen Engelse kaart en ik heb de Koreaanse karakters echt niet onder de knie. Dus elke maaltijd is een grote verrassing. Gelukkig heeft Yoo me een papiertje meegegeven waarop hij "Not spicy" (in't Koreaans) heeft geschreven, anders had ik veel pizza gegeten denk ik...
Morgen op naar Seoel, een busrit van ongeveer 3h. Niet zo erg lang en naar het schijnt is de weg heel goed. Ik ben benieuwd.
woensdag 22 september 2010
Trans-Sib pt 2
Vertrokken op 18 september, vandaag zijn we 22 september en ben ik in Vladivostok aangekomen. Onderweg heb ik een tussenstop gemaakt in Ulan-Ude, zodat het makkelijker was om de connecties te voorzien. En, raar maar waar, ik ben met een vertraging van 45 minuten aangekomen! Zowat alle Russen en toeristen die ik vandaag ben tegengekoemen vielen van hun stoel. De trein is hier gekend om zijn stiptheid... De mijne precies niet :)
Een ander merkwaardige gebeurtenis was de controle van onze reisdocumenten in de trein. Zelfs de Russen in mijn coupe waren hier niet erg over te spreken. Een half uur later kwam de wagonverantwoordelijke uitleggen waarom dit was. Het bleek dat er in de vorige trein enkele illegalen meereisden (we werden gecontroleerd op enkele kilometers van de Chinese grens), plotseling hadden de Russen veel meer begrip voor de controle...
Ditmaal had ik iets meer geluk met de medepassagiers. Van de 5 Russen in mijn onmiddellijke ongeving, was er eentje die het Engels machtig was, zeer handig om bepaalde dingen te weten te komen, en om eens een deftige babbel te doen over wat de Russen echt bezig houdt. Alex, een officier op de lange vaart, vandaar ook zijn kennis van het Engels (en een mondje Frans en Duits). Hij kende zelfs de haven van Antwerpen! Hij vertaalde delen van het gesprek voor de andere passagiers. Het ging vooral over reizen en de verschillen tussen beide landen. Natuurlijk kreeg ik de leuke vraag voorgeschoteld welk land het beste was. Erg voorzichtig heb ik geantwoord dat elk land zijn voor-en nadelen heeft :)
Iets dat bij elk gesprek aangehaald wordt, is het loon dat men verdient in Europa. En telkens weer zijn ze verbaasd als ik zeg dat ik +/- 1300 euro verdiende, wat ik wel direct zei is dat de kosten in Belgie ook veel hoger liggen. Eten, huishuur, benzine,... alles is in veelvouden van de prijzen hier in Rusland. Ik weet niet of ze dit wel begrepen.
De reis zelf was een aaneenschakeling van domme Russische Candid Camera filmpjes, domme Russische comedies en interessante docu's (over WOII en de geschiedenis van de aarde), natuurlijk alles in het Russisch, zodat odnergetekende er weinig tot niets van begreep :)
Maar we hebben wel gelachen en dat, dat was een verbetering t.o.v. Trans-Sib pt.I
Het straffe was dat ik vandaag na aankomst met een andere hostelgast in het centrum aan't ronlopen was en dat we Alex tegen het lijf liepen. Hij gaf ons snel nog enkele tips. Toch raar hoe het reizen soms kan verlopen. :)
Een ander merkwaardige gebeurtenis was de controle van onze reisdocumenten in de trein. Zelfs de Russen in mijn coupe waren hier niet erg over te spreken. Een half uur later kwam de wagonverantwoordelijke uitleggen waarom dit was. Het bleek dat er in de vorige trein enkele illegalen meereisden (we werden gecontroleerd op enkele kilometers van de Chinese grens), plotseling hadden de Russen veel meer begrip voor de controle...
Ditmaal had ik iets meer geluk met de medepassagiers. Van de 5 Russen in mijn onmiddellijke ongeving, was er eentje die het Engels machtig was, zeer handig om bepaalde dingen te weten te komen, en om eens een deftige babbel te doen over wat de Russen echt bezig houdt. Alex, een officier op de lange vaart, vandaar ook zijn kennis van het Engels (en een mondje Frans en Duits). Hij kende zelfs de haven van Antwerpen! Hij vertaalde delen van het gesprek voor de andere passagiers. Het ging vooral over reizen en de verschillen tussen beide landen. Natuurlijk kreeg ik de leuke vraag voorgeschoteld welk land het beste was. Erg voorzichtig heb ik geantwoord dat elk land zijn voor-en nadelen heeft :)
Iets dat bij elk gesprek aangehaald wordt, is het loon dat men verdient in Europa. En telkens weer zijn ze verbaasd als ik zeg dat ik +/- 1300 euro verdiende, wat ik wel direct zei is dat de kosten in Belgie ook veel hoger liggen. Eten, huishuur, benzine,... alles is in veelvouden van de prijzen hier in Rusland. Ik weet niet of ze dit wel begrepen.
De reis zelf was een aaneenschakeling van domme Russische Candid Camera filmpjes, domme Russische comedies en interessante docu's (over WOII en de geschiedenis van de aarde), natuurlijk alles in het Russisch, zodat odnergetekende er weinig tot niets van begreep :)
Maar we hebben wel gelachen en dat, dat was een verbetering t.o.v. Trans-Sib pt.I
Het straffe was dat ik vandaag na aankomst met een andere hostelgast in het centrum aan't ronlopen was en dat we Alex tegen het lijf liepen. Hij gaf ons snel nog enkele tips. Toch raar hoe het reizen soms kan verlopen. :)
vrijdag 17 september 2010
Irkutsk
Zo op't eerste zicht zou ik gezegd hebben dat Irkutsk maar een klein provinviestadje is te vergelijken met Mechelen of Turnhout. Maar niet is minder waar! Het historisch centrum is niet erg groot (cfr Brugge) en uitgezonderd de mooie kerken en de traditionele houten huizen is er niet erg veel te zien (er is wel een Poolse kathedraal en een synagoge).
Een ander verbazingwekkend gegeven is de wacht bij het monument van WOII, in Sint-Petersburg en Moskou waren dat volwassen soldaten, hier zijn het tieners van hoop en al 16, en die marcheren even stijf en strikt als hun volwassen collega's.
Gelukkig is er nog altijd het Baikal meer... Volgens Lonely Planet bevat het meer 1/5 van al het zoet water in de wereld. Het vriest elke winter compleet dicht, en het is geen dun laagje ijs dat er komt op te liggen, neen het is mogelijk om het meer over te steken d.m.v. een taxi!!! De meeste Russen gebruiken dan die dan ook :)
Het meer is echt prachtig, te moeilijk om te beschrijven, maar de foto's spreken boekdelen. Het water is tegenwoordig best wel zuiver, en kan zo, zonder gefilterd te worden gedronken worden.
Morgen vertrek ik naar Ulan-Ude (voor een nachtje)en dan vertrekken we naar Vladivostok, m.a.w. Tran-Sib pt II. Ditmaal is het iets minder lang (slechts een 12tal uurtjes minder op de trein), maar ik heb tenminste een iets beter bed. Laat ons hopen dat er nu enkele Russen zijn die goesting hebben om te communiceren met een toerist...
Een ander verbazingwekkend gegeven is de wacht bij het monument van WOII, in Sint-Petersburg en Moskou waren dat volwassen soldaten, hier zijn het tieners van hoop en al 16, en die marcheren even stijf en strikt als hun volwassen collega's.
Gelukkig is er nog altijd het Baikal meer... Volgens Lonely Planet bevat het meer 1/5 van al het zoet water in de wereld. Het vriest elke winter compleet dicht, en het is geen dun laagje ijs dat er komt op te liggen, neen het is mogelijk om het meer over te steken d.m.v. een taxi!!! De meeste Russen gebruiken dan die dan ook :)
Het meer is echt prachtig, te moeilijk om te beschrijven, maar de foto's spreken boekdelen. Het water is tegenwoordig best wel zuiver, en kan zo, zonder gefilterd te worden gedronken worden.
Morgen vertrek ik naar Ulan-Ude (voor een nachtje)en dan vertrekken we naar Vladivostok, m.a.w. Tran-Sib pt II. Ditmaal is het iets minder lang (slechts een 12tal uurtjes minder op de trein), maar ik heb tenminste een iets beter bed. Laat ons hopen dat er nu enkele Russen zijn die goesting hebben om te communiceren met een toerist...
woensdag 15 september 2010
Trans-Siberian Railway pt. I
Dus, het eerste deel. Van Moskou naar Irkutsk. We zijn vertrokken op 11-09 om 21h25 en uitgestapt 15-09 om 01h16. Allereerst een kleine opmerking. Het Russisch treinnetwerk is volledig gebaseerd op Moskou-tijd, Dit geeft wel rare situaties aangezien we dus eigenlijk zijn aangekomen om 06h16 lokale Irkutsk-tijd. Geen idee waarom ze enkel Moskou-tijd gebruiken, maar mij lijkt dat het gemakkelijkste om een zo uitgebreid netwerk te synchroniseren (De afstand Moskou-Vladivostok is 9259 km).
De trein zelf was een mix van moderne wagons en oudere, ik had natuurlijk de pech om in een oudere terecht te komen. Dat is deels natuurlijk mijn eigen schuld. Ik had mijn ticket maar iets vroeger moeten kopen en niet op de dag zelf...
Ik heb 3e klas gekozen en ook dat was misschien niet het meest ideale, want zoals jullie op de foto's kunnen zien lag ik in de rijrichting en laat die bedden nu ongeveer 20cm korter en smaller wezen dan de andere. Maar ook dat is dus een beetje mijn eigen schuld :)
Langs de andere kant in 3e klas (Platzkarty zoals ze dat hier noemen) zit je met 56 mensen in een wagon, dus is de kans wel groot dat je contacten legt. In 2e klas (Kupe) zit je met 4 in een compartiment dat je kan afsluiten, als je daar de pech hebt om met 3 Russen te zitten die alleen maar zuipen en lawaai maken (en geloof me die kans is redelijk groot), dan denk ik dat de reis nog erger is...
Nu ik heb in ieder geval dikke pech gehad met het eerste deele van de reis. In mijn coupe zat er niemand die Engels kon of wou spreken. De eerst edag heb ik dan maar aangepapt met de man over mij. Een al wat oudere man die toch de moeite wou doen om een gesprek te voeren. He was niet makkelijk, maar we hebben onze plan toch kunnen trekken, welliswaar met behulp van mijn Hoe & Wat Russisch woordenboekje. Yuri bleek een ingenieur Radiotechnologie te zijn en meegewerkt te hebben aan enkele belangrijke Russische satteliet-projecten (als ik het allemaal goed begrepen, natuurlijk). Spijtig genoeg was hij de volgende morgen al op zijn bestemming. Daarna was het krot en companie...
Gelukkig ben ik in 2e klas een stel Hollanders tegengekomen die een volledig georganiseerde Trans-Sib aan het doen waren ('t is te zeggen, 2 van hen hadden enkel de treintickets in Nederland geregeld en de overige 10 hadden een volledig uitgestippelde reis geboekt). Dus heb ik af en toe de trip naar 2e klas gewaagd, door een Chinese wagon die echt wel stonk naar eten, om daar een babbeltje te slaan.
Het eten op de trein was best wel te pruimen. Je kan het onmogelijk 5 sterren geven, maar het was zeker niet slecht, borsjt, eireren een of andere maaltijdsoep met vlees. Ja ik vond het niet slecht :)
De barverantwoordelijke was een vrouw met nukken, hoewel ik vermoed dat ze gewoon de drukte van 12 drinkende Nederlanders in een wagon niet aankon, zeker niet als er ook nog een Oostenrijkse Australier mee komt drinken. Ik hehb geen problemen met haar gehad, maar ik zag dan ook dat ik alleen ging eten, integendeel ik werd best wel in de watten gelegd :)
Momenteel zit ik in Irkutsk en ik heb een stevige verkoudheid te pakken. Op aanraden van de Russische receptioniste ben ik een of ander homeopatisch drankje gaan halen en een pot honing. Volgens haar zou ik er over 3 dagen vanaf moeten zijn. Let's hope so...
De temperatuur is hier gevoelig lager dan in Moskou, hoewel het in het zonneke best aangenaam is. Maar ja we zitten dan ook in Siberie.
Ohja ik ben hier in het hostel 3 Britten tegengekomen die in Moskou in hetzelfde hostel zaten... Zij gaan naar Mongolie (zoals 95% van de Trans-Sib reizigers), hier scheiden onze wegen dus :)
De trein zelf was een mix van moderne wagons en oudere, ik had natuurlijk de pech om in een oudere terecht te komen. Dat is deels natuurlijk mijn eigen schuld. Ik had mijn ticket maar iets vroeger moeten kopen en niet op de dag zelf...
Ik heb 3e klas gekozen en ook dat was misschien niet het meest ideale, want zoals jullie op de foto's kunnen zien lag ik in de rijrichting en laat die bedden nu ongeveer 20cm korter en smaller wezen dan de andere. Maar ook dat is dus een beetje mijn eigen schuld :)
Langs de andere kant in 3e klas (Platzkarty zoals ze dat hier noemen) zit je met 56 mensen in een wagon, dus is de kans wel groot dat je contacten legt. In 2e klas (Kupe) zit je met 4 in een compartiment dat je kan afsluiten, als je daar de pech hebt om met 3 Russen te zitten die alleen maar zuipen en lawaai maken (en geloof me die kans is redelijk groot), dan denk ik dat de reis nog erger is...
Nu ik heb in ieder geval dikke pech gehad met het eerste deele van de reis. In mijn coupe zat er niemand die Engels kon of wou spreken. De eerst edag heb ik dan maar aangepapt met de man over mij. Een al wat oudere man die toch de moeite wou doen om een gesprek te voeren. He was niet makkelijk, maar we hebben onze plan toch kunnen trekken, welliswaar met behulp van mijn Hoe & Wat Russisch woordenboekje. Yuri bleek een ingenieur Radiotechnologie te zijn en meegewerkt te hebben aan enkele belangrijke Russische satteliet-projecten (als ik het allemaal goed begrepen, natuurlijk). Spijtig genoeg was hij de volgende morgen al op zijn bestemming. Daarna was het krot en companie...
Gelukkig ben ik in 2e klas een stel Hollanders tegengekomen die een volledig georganiseerde Trans-Sib aan het doen waren ('t is te zeggen, 2 van hen hadden enkel de treintickets in Nederland geregeld en de overige 10 hadden een volledig uitgestippelde reis geboekt). Dus heb ik af en toe de trip naar 2e klas gewaagd, door een Chinese wagon die echt wel stonk naar eten, om daar een babbeltje te slaan.
Het eten op de trein was best wel te pruimen. Je kan het onmogelijk 5 sterren geven, maar het was zeker niet slecht, borsjt, eireren een of andere maaltijdsoep met vlees. Ja ik vond het niet slecht :)
De barverantwoordelijke was een vrouw met nukken, hoewel ik vermoed dat ze gewoon de drukte van 12 drinkende Nederlanders in een wagon niet aankon, zeker niet als er ook nog een Oostenrijkse Australier mee komt drinken. Ik hehb geen problemen met haar gehad, maar ik zag dan ook dat ik alleen ging eten, integendeel ik werd best wel in de watten gelegd :)
Momenteel zit ik in Irkutsk en ik heb een stevige verkoudheid te pakken. Op aanraden van de Russische receptioniste ben ik een of ander homeopatisch drankje gaan halen en een pot honing. Volgens haar zou ik er over 3 dagen vanaf moeten zijn. Let's hope so...
De temperatuur is hier gevoelig lager dan in Moskou, hoewel het in het zonneke best aangenaam is. Maar ja we zitten dan ook in Siberie.
Ohja ik ben hier in het hostel 3 Britten tegengekomen die in Moskou in hetzelfde hostel zaten... Zij gaan naar Mongolie (zoals 95% van de Trans-Sib reizigers), hier scheiden onze wegen dus :)
zaterdag 11 september 2010
Moskou
Een mega-stad, anders kan ik het niet omschrijven...
Dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Uit ondervinding weet ik dat ik niet echt een liefhebber ben van die mega-steden. Ze zijn me meestal net iets te druk en chaotisch. Het voordeel is dan weer dat je er meer dan waarschijnlijk een hoop culturele dingen kan bekijken en meemaken. Ook hier.
Als je Moskou zegt denk je automatisch aan twee dingen
1. Het Kremlin - Rode Plein
2. Lenin
Het eerste is best wel mooi, maar daar blijft het dan ook wel bij. Want het enige wat je daar ziet zijn nog meer orthodoxe kerken, de een in een betere staat dan de andere.
Het Mausoleum vam Lenin is een bezoekje waard, maar besef wel dat je het nodige respect moet tonen, anders zal een van de opzichters het je wel duidelijk maken! Dit betekent o.a. dat je je handen naast je lichaam moet houden en zeker niet in je broekzakken mag steken :)
Het verkeer is hier ongeveer 10000x chaotischer dan Sint-Petersburg en mijn opmerking dat Russen gediciplineerder zijn moet ik dus alweer intrekken... Benieuwd hoe dat in Irkoetsk zal zijn.
Je verplaatsen in Moskou is het snelst via de metro. En sommige van die stations zijn echte kunstwerkjes, maar het wordt niet altijd geapprecieerd als je er foto's van wilt trekken.
Een ander fenomeen zjin de 7 Zusters. Dat zijn 7 min of meer identieke gebouwen opgetrokken onder het bewind van Stalin (voor een foto zie Moscow University). Het leven is hier wel opmerkelijk duurder dan in elders in Rusland. In het hostel hebben we een gesprek gehad met een van de managers en die wist ons te vertellen dat de vastgoedmarkt heir sinds de kredietcrisis ontploft is. Een flatje in een verwaarloosd gebouw kost je ongevere 2000000 US dollar, ja u leest dat goed. 2 Miljoen, en wij maar klagen over de prijzen in Belgie...
Gisteren (vrijdag) heb ik de mogelijkheid gehad om samen met Sabrina, Rosanna en Annelies het Kremlin te bezoeken. De 3 studeren momenteel in Moskou (Erasmus-project) en hadden een dagje vrij zodat we met z'n vieren de toerist konden uithangen. Het was heel fijn om nog eens een hele dag Nederlands te kunnen spreken en om een bekend gezicht te zien.
In het Kre;lin zelf is er niet erg veel opzienbarends te zien (wat kerken, de graven van de Russische tsaren en veel agenten die je duidelijk maken dat bepaalde zones niet toegankelijk zijn)
Vanavond vertrek ik naar Irkutsk. daar zou ik dan de 15e om half zeven 's morgens aankomen. ja u leest dat goed, het is inderdaad een treinreis van 3 nachten... ik ben benieuwd :)
Dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Uit ondervinding weet ik dat ik niet echt een liefhebber ben van die mega-steden. Ze zijn me meestal net iets te druk en chaotisch. Het voordeel is dan weer dat je er meer dan waarschijnlijk een hoop culturele dingen kan bekijken en meemaken. Ook hier.
Als je Moskou zegt denk je automatisch aan twee dingen
1. Het Kremlin - Rode Plein
2. Lenin
Het eerste is best wel mooi, maar daar blijft het dan ook wel bij. Want het enige wat je daar ziet zijn nog meer orthodoxe kerken, de een in een betere staat dan de andere.
Het Mausoleum vam Lenin is een bezoekje waard, maar besef wel dat je het nodige respect moet tonen, anders zal een van de opzichters het je wel duidelijk maken! Dit betekent o.a. dat je je handen naast je lichaam moet houden en zeker niet in je broekzakken mag steken :)
Het verkeer is hier ongeveer 10000x chaotischer dan Sint-Petersburg en mijn opmerking dat Russen gediciplineerder zijn moet ik dus alweer intrekken... Benieuwd hoe dat in Irkoetsk zal zijn.
Je verplaatsen in Moskou is het snelst via de metro. En sommige van die stations zijn echte kunstwerkjes, maar het wordt niet altijd geapprecieerd als je er foto's van wilt trekken.
Een ander fenomeen zjin de 7 Zusters. Dat zijn 7 min of meer identieke gebouwen opgetrokken onder het bewind van Stalin (voor een foto zie Moscow University). Het leven is hier wel opmerkelijk duurder dan in elders in Rusland. In het hostel hebben we een gesprek gehad met een van de managers en die wist ons te vertellen dat de vastgoedmarkt heir sinds de kredietcrisis ontploft is. Een flatje in een verwaarloosd gebouw kost je ongevere 2000000 US dollar, ja u leest dat goed. 2 Miljoen, en wij maar klagen over de prijzen in Belgie...
Gisteren (vrijdag) heb ik de mogelijkheid gehad om samen met Sabrina, Rosanna en Annelies het Kremlin te bezoeken. De 3 studeren momenteel in Moskou (Erasmus-project) en hadden een dagje vrij zodat we met z'n vieren de toerist konden uithangen. Het was heel fijn om nog eens een hele dag Nederlands te kunnen spreken en om een bekend gezicht te zien.
In het Kre;lin zelf is er niet erg veel opzienbarends te zien (wat kerken, de graven van de Russische tsaren en veel agenten die je duidelijk maken dat bepaalde zones niet toegankelijk zijn)
Vanavond vertrek ik naar Irkutsk. daar zou ik dan de 15e om half zeven 's morgens aankomen. ja u leest dat goed, het is inderdaad een treinreis van 3 nachten... ik ben benieuwd :)
dinsdag 7 september 2010
Санкт-Петербург (II)
Ik heb hier nu 5 dagen rondgelopen en dat is meer dan genoeg, maar het was noodzakelijk omdat ik anders mijn registratiepapieren niet meekreeg. Van de Russische overheid moeten alle toeristen hun visum bij aankomst registreren bij het OVIR. Alleen is dat pas mogelijk indien men langer dan 72h in dezelfde stad blijft (weekends niet inbegrepen), dus ja ik zat hier eventjes vast :)
Je kan zonder het papierwerk ook vertrekken, maar een ervaren Ruslandreiziger heeft me dat uitdrukkelijk afgeraden. Vooral omdat ik van plan ben om naar Siberie te reizen. En daar hebben ze naar het schijnt een andere interpretatie van de wetgeving. Dus het papierwerk is belangrijker dan men zou vermoeden...
Ik ben wel van plan om vanaf nu niet langer dan 72h in eenzelfde stad te blijven (voor Moskou is dit een probleem omdat er daar veel te zien is, maar een nachtje ergens anders slapen is genoeg. Het treinticket dient dan als bewijs dat ik er nog niet langer dan 72h ben)
Sint-Petersburg is eigenlijk een West-Europese stad zoals Londen of Parijs. het verschil ligt hem in de prijzen van dagdagelijkse dingen. Eten en drank zijn hier relatief goedkoop, alle andere (luxe)producten kosten evenveel als in andere grootsteden of zijn duurder. De roebel is ongeveer gelijk aan onze oude Belgische frank (1 euro = 39.50 roebel), dat maakt het rekenwerk net iets makkelijker.
Een ander voordeel van deze stad: quasi alle winkels zijn 7 dagen op 7 open en een select groepje zelfs 24/7 (enkele boekenwinkels, supermarktjes en cafe's). Enkel banken zijn gesloten op zondag. Ook hier, net zoals in Zuid-Amerika, zijn de winkels open tot 23h00. Kan af en toe wel heel handig zijn.
In het historisch centrum zou je niet denken dat dit ooit een communistische stad is geweest. Alle gebouwen hebben nog hun originele facades (periode 18e-19e eeuw), alleen staan er nu antennes op de daken en zijn er electriciteitskabels gespannen tussen de gebouwen zodat tram en trolleybus zonder problemen kunnen rondrijden.
Het enige wat je er doet aan denken zijn de monumenten van de Grote Patriottische Oorlog (aka Wereldoorlog II) en de metro natuurlijk.
In de Lonely Planet wordt er gewaarschuwd voor het verkeer, maar eerlijk gezegd zijn de Russen veeeeeeeeeeeel gediciplineerder dan de meeste Belgen. Hier wordt gepinkt telkens men van richting wilt veranderen!
Hier in SPB kan je je gelukkig nog redelijk behelpen met het Engels (uitgezonderd de stations en laat dit net het belangrijkste zijn), het zijn dan wel overwegend jongeren die je verstaan, maar het is toch iets handiger dan gebarentaal :)
Mits genoeg oefenen kan ik ondertussen al de meeste cyrillische tekens ontcijferen en zo een kaart lezen of tijdstabel ontcijferen. De taal spreken gaat alleen als ik het kan aflezen uit mijn groene Taalgids Wat & Hoe Russisch, de gesproken taal verstaan is hopeloos :) Of zoals we wel eens durven zeggen: Het is Chinees voor me (ik ben benieuwd wat dat in China gaat geven....)
De voeten zijn het stappen ondertussen ook gewoon (de eerste dagen enorm veel last gehad van de nieuwe steunzolen, de oude heb ik dan maar zelf hersteld en hou ik in reserve voor als het nodig is)
De Hermitage is echt onbeschrijfelijk (zie foto's; het gebouw met die groene gevel).
De tsaren (en later ook de communisten) hebben daar een paar miljoen kunstwerken verzameld en stellen die tentoon. Zeer interessant als je into kunst bent, ook handig om eindelijk enkele topwerken van Breughel, Rubens, Rembrandt, Titiaan, Rafael of Leonardo in levende lijve te aanschouwen. De Grieks-Romeinse collectie is anders ook wel impressionant. Maar wat mij het meest verwonderde was de Egyptische mummie. Ongeveer 4000 jaar oud en de menselijke trekken zijn nog heel zichtbaar. Die Egyptische balsemers hadden hun vak echt wel onder de knie.
Het gebouw zelf is al een bezoekje waard. Zo kitscherig dat het mooi wordt. :)
(tip: bestel je toegangsticket online, het bespaart je ongeveer 2h aanschuiven)
De meeste kerken hier zijn van orthodoxe oorsprong, dus geen beelden, maar wel iconen. En die zijn algemeen gesproken echte kunstwerkjes. Spijtig genoeg is het bijna onmogelijk om er deftige foto's van te maken. Dat wordt uitdrukkelijk verboden en er is altijd wel een opzichter in de buurt die de toeristen in't oog houdt. Andere aanraders zijn het Peter & Paul fort (met de SS Peter & Paul kathedraal, waar de tsaren begraven liggen), het Russisch museum, het Nevsky-klooster en het huis van Dostoyevsky (dan heb je ineens een idee hoe de mensen hier 200 jaar geleden leefden)
Dat was het voor deze keer.
Vanavond vertrek ik, weer met een nachttrein, naar Moskou (aankomst om 05h30 !!!).
Je kan zonder het papierwerk ook vertrekken, maar een ervaren Ruslandreiziger heeft me dat uitdrukkelijk afgeraden. Vooral omdat ik van plan ben om naar Siberie te reizen. En daar hebben ze naar het schijnt een andere interpretatie van de wetgeving. Dus het papierwerk is belangrijker dan men zou vermoeden...
Ik ben wel van plan om vanaf nu niet langer dan 72h in eenzelfde stad te blijven (voor Moskou is dit een probleem omdat er daar veel te zien is, maar een nachtje ergens anders slapen is genoeg. Het treinticket dient dan als bewijs dat ik er nog niet langer dan 72h ben)
Sint-Petersburg is eigenlijk een West-Europese stad zoals Londen of Parijs. het verschil ligt hem in de prijzen van dagdagelijkse dingen. Eten en drank zijn hier relatief goedkoop, alle andere (luxe)producten kosten evenveel als in andere grootsteden of zijn duurder. De roebel is ongeveer gelijk aan onze oude Belgische frank (1 euro = 39.50 roebel), dat maakt het rekenwerk net iets makkelijker.
Een ander voordeel van deze stad: quasi alle winkels zijn 7 dagen op 7 open en een select groepje zelfs 24/7 (enkele boekenwinkels, supermarktjes en cafe's). Enkel banken zijn gesloten op zondag. Ook hier, net zoals in Zuid-Amerika, zijn de winkels open tot 23h00. Kan af en toe wel heel handig zijn.
In het historisch centrum zou je niet denken dat dit ooit een communistische stad is geweest. Alle gebouwen hebben nog hun originele facades (periode 18e-19e eeuw), alleen staan er nu antennes op de daken en zijn er electriciteitskabels gespannen tussen de gebouwen zodat tram en trolleybus zonder problemen kunnen rondrijden.
Het enige wat je er doet aan denken zijn de monumenten van de Grote Patriottische Oorlog (aka Wereldoorlog II) en de metro natuurlijk.
In de Lonely Planet wordt er gewaarschuwd voor het verkeer, maar eerlijk gezegd zijn de Russen veeeeeeeeeeeel gediciplineerder dan de meeste Belgen. Hier wordt gepinkt telkens men van richting wilt veranderen!
Hier in SPB kan je je gelukkig nog redelijk behelpen met het Engels (uitgezonderd de stations en laat dit net het belangrijkste zijn), het zijn dan wel overwegend jongeren die je verstaan, maar het is toch iets handiger dan gebarentaal :)
Mits genoeg oefenen kan ik ondertussen al de meeste cyrillische tekens ontcijferen en zo een kaart lezen of tijdstabel ontcijferen. De taal spreken gaat alleen als ik het kan aflezen uit mijn groene Taalgids Wat & Hoe Russisch, de gesproken taal verstaan is hopeloos :) Of zoals we wel eens durven zeggen: Het is Chinees voor me (ik ben benieuwd wat dat in China gaat geven....)
De voeten zijn het stappen ondertussen ook gewoon (de eerste dagen enorm veel last gehad van de nieuwe steunzolen, de oude heb ik dan maar zelf hersteld en hou ik in reserve voor als het nodig is)
De Hermitage is echt onbeschrijfelijk (zie foto's; het gebouw met die groene gevel).
De tsaren (en later ook de communisten) hebben daar een paar miljoen kunstwerken verzameld en stellen die tentoon. Zeer interessant als je into kunst bent, ook handig om eindelijk enkele topwerken van Breughel, Rubens, Rembrandt, Titiaan, Rafael of Leonardo in levende lijve te aanschouwen. De Grieks-Romeinse collectie is anders ook wel impressionant. Maar wat mij het meest verwonderde was de Egyptische mummie. Ongeveer 4000 jaar oud en de menselijke trekken zijn nog heel zichtbaar. Die Egyptische balsemers hadden hun vak echt wel onder de knie.
Het gebouw zelf is al een bezoekje waard. Zo kitscherig dat het mooi wordt. :)
(tip: bestel je toegangsticket online, het bespaart je ongeveer 2h aanschuiven)
De meeste kerken hier zijn van orthodoxe oorsprong, dus geen beelden, maar wel iconen. En die zijn algemeen gesproken echte kunstwerkjes. Spijtig genoeg is het bijna onmogelijk om er deftige foto's van te maken. Dat wordt uitdrukkelijk verboden en er is altijd wel een opzichter in de buurt die de toeristen in't oog houdt. Andere aanraders zijn het Peter & Paul fort (met de SS Peter & Paul kathedraal, waar de tsaren begraven liggen), het Russisch museum, het Nevsky-klooster en het huis van Dostoyevsky (dan heb je ineens een idee hoe de mensen hier 200 jaar geleden leefden)
Dat was het voor deze keer.
Vanavond vertrek ik, weer met een nachttrein, naar Moskou (aankomst om 05h30 !!!).
vrijdag 3 september 2010
Sint-Petersburg
Waar te beginnen?
De reis naar SPB op zich is al een belevenis.
Eerst 14h onderweg naar Warshauw, een nachtje daar en 's morgens vertrekken richting Vilnius. En daar ben je weer 10h voor aan't treinen...
Ook daar ben ik een nachtje gebleven omdat het niet mogelijk was om de nachttrein naar SPB vanuit Belgie te reserveren...
Nuja de trip van Warschauw naar Vilnius was wel redelijk aangenaam, mede dankzij de voorraad drank die enkele Schotse voetbalsupporters mee de trein hadden opgepakt :)
Vilnius zelf is best wel een mooie stad denk ik, alleen niet in de regen...
En dat geldt ook voor Sint-Petersburg. Volgens de zeerberichten wou het morgen moeten opklaren, maar om een of andere reden hecht ik daar weinig geloof aan.
De nachttrein is toch een belevenis geweest. om middernacht gewekt worden door de Estse douane en dan een uur later door de Russen, die het niet konden laten om ff moeiijk te doen en te vragen of ik mijn rugzak kon leegmaken...
gene stress, iedereen schoot in de lqch toen ze mijn immodium zagen en dan was't in orde. Snappen wie snappen kan :)
Morgen ga ik de Hermitage bezoeken, dan kan ik ineens een paar Rubens' in't echt zien, net zoals enkele andere werken van belangrijke West-Europese kunstenaars...
later meer...
ahja ik zit in een tijdzone GMT+3. dit betekent dat ik zondag van 23h00 tot 01h00 zal duysteren en niet van 21h00 tot 23h00 zoals jullie in Belgie ;)
p.s.
sorry voor het ontbreken van trema's en andere lettertekens, maar die Russische klavieren zijn echt raar! (voor de ICT'ers: zelfs een alt combinatie uit de ASCII-tabel werkt niet, ik krijg enkel Russische karakters te zien)
De reis naar SPB op zich is al een belevenis.
Eerst 14h onderweg naar Warshauw, een nachtje daar en 's morgens vertrekken richting Vilnius. En daar ben je weer 10h voor aan't treinen...
Ook daar ben ik een nachtje gebleven omdat het niet mogelijk was om de nachttrein naar SPB vanuit Belgie te reserveren...
Nuja de trip van Warschauw naar Vilnius was wel redelijk aangenaam, mede dankzij de voorraad drank die enkele Schotse voetbalsupporters mee de trein hadden opgepakt :)
Vilnius zelf is best wel een mooie stad denk ik, alleen niet in de regen...
En dat geldt ook voor Sint-Petersburg. Volgens de zeerberichten wou het morgen moeten opklaren, maar om een of andere reden hecht ik daar weinig geloof aan.
De nachttrein is toch een belevenis geweest. om middernacht gewekt worden door de Estse douane en dan een uur later door de Russen, die het niet konden laten om ff moeiijk te doen en te vragen of ik mijn rugzak kon leegmaken...
gene stress, iedereen schoot in de lqch toen ze mijn immodium zagen en dan was't in orde. Snappen wie snappen kan :)
Morgen ga ik de Hermitage bezoeken, dan kan ik ineens een paar Rubens' in't echt zien, net zoals enkele andere werken van belangrijke West-Europese kunstenaars...
later meer...
ahja ik zit in een tijdzone GMT+3. dit betekent dat ik zondag van 23h00 tot 01h00 zal duysteren en niet van 21h00 tot 23h00 zoals jullie in Belgie ;)
p.s.
sorry voor het ontbreken van trema's en andere lettertekens, maar die Russische klavieren zijn echt raar! (voor de ICT'ers: zelfs een alt combinatie uit de ASCII-tabel werkt niet, ik krijg enkel Russische karakters te zien)
Abonneren op:
Posts (Atom)